پ) آسان ترین روش برای به خاطر سپردن چگونگی مشخص کردن حالت گردن این است که آن را در جهت خط مرکزی جلوی بدن رسم کنید. جهتی را که خط مرکزی جلو به سمت آن متمایل است بیابید و بدون در نظر گرفتن جهت سر گردن را در جهت خط مرکزی جلو طراحی کنید.

ت) در بیشتر ژستها خط مرکزی جلو – از خط کمر یا انتهای بالاتنه – به طرف سمتی که باسن چرخیده متمایل میشود. سمت چرخیده ی باسن همان سمتی است که شما بخش کمتری از آن را در ژست میبینید.

ث) هنگامی که مانکن چرخیده است بخش بیشتری از منحنی با حلقه ی کنف که در روبه رو است دیده میشود و بخش کمتری از حلقه ی کفی که چرخیده است نمایان است. در دست. چرخیده دورتر از چشم بیننده این امر به طراحی انحنای کاری سینه و جداشدن آن از حلقه کتف کمک می کند.

ج) انحنای حلقه ی کتف از سرشانه آغاز میشود و به انتهای زیر بغل ختم میشود. این انحنا به شکل هلال در میآید. حلقه ی کتف در سمت راست و چپ بدن به صورت دو انحنای هلالی شکل و قرینه رسم میشوند. این منحنی هنگامی که مانکن چرخیده و یا در حالت سه رخ قرار دارد همسو با انحنای خط مرکزی جلو و موازی یکدیگر هستند.